Nieuws in het kort

 

Steun van Kamercommissie en Minister: Veiligheid en Justitie

In het ronde tafel gesprek met de vaste Kamercommissie van veiligheid en justitie op 6 november hebben wij de kamerleden kunnen overtuigen van de noden die er na het tweede rapport Deetman zijn ontstaan voor vrouwen die streven naar erkenning en genoegdoening van misbruik en geweld in het verleden. We hebben hen ervan kunnen overtuigen dat de doelgroep nog niet bereikt is, dat er nog veel onbekend is over de geschiedenis van vrouwen in de rk kerk, en dat de rechteloosheid van toen veel levens van lotgenoten bepaalt tot op de dag van vandaag.

Op 14 november hebben de kamerleden unaniem onze verzoeken bepleit bij de minister. De minister heeft vrijwel alle verzoeken overgenomen. De kamerleden waren zeer vastbesloten dat alle maatregelen genomen moeten worden om te komen tot overtuigende erkenning en genoegdoening en dat het VrouwenPlatform en de andere lotgenotenorganisaties betrokken moeten worden in het tot stand komen daarvan. “Wij willen niet meemaken dat we over twee jaar hier weer zitten en dan moeten horen dat er nog steeds grote problemen zijn”

 

Toezeggingen minister Opstelten:

Excuus om klassenjustitie
De minister erkent en betreurt dat er klassenjustitie heeft plaatsgevonden. Hij biedt daarvoor als minister excuses aan in het algemeen en verzoekt het openbaar ministerie aan individuele slachtoffers excuses aan te bieden. “klassenjustitie is nu onaanvaardbaar, maar het was ook toen onaanvaardbaar.”

Geschiedschrijving op basis van interviews
De minister beloofde door subsidiering bij te dragen aan het initiatief van het VrouwenPlatform voor onderzoek van onze geschiedenis op basis van interviews. Daarbij ondersteunde hij ons streven om dat in een centrum voor Oral History vorm te geven in samenwerking met universiteiten. Er wordt door experts gewerkt aan een voorstel hiervoor.

Voorgenomen sluiting klachtencommissie Seksueel Misbruik RKK voor verjaarde klachten en klachten over overledenen
De minister zal: “met de kerk bespreken in hoeverre er nog maatwerk mogelijk is voor late meldingen. Goed dat er een termijn wordt gesteld maar uiteraard zal elk slachtoffer in de gelegenheid moeten zijn geweest een klacht in de dienen.  met name als duidelijk is dat eerder  melden niet mogelijk was”

Erkenning en genoegdoening psychisch en fysiek geweld

1. Het verschil in vergoeding tussen seksueel misbruik en geweld is niet aanvaardbaar: de regeling moet rekening houden met de schade. Er moet maatwerk mogelijk zijn: 5000 € kan geen maximum zijn in ernstige zaken zoals die bij de kamerleden bekend zijn

2. Breng de zorg over dat er over twee jaar niet in een nieuwe hoorzitting opnieuw een probleem op tafel komt te liggen dat nu niet goed is aangepakt: er komt geen rust in deze geschiedenis als het nu niet komt tot overtuigende erkenning en genoegdoening.

3. De kamer verzoekt twee vrouwen in de commissie inzake geweld op te nemen.

4. Individuele slachtoffers moet recht worden gedaan: . Enige mate van standaardisering kan daarbij goed zijn, maar mag niet daarmee in strijd zijn

5. Wat betreft de mogelijk reeds verstreken sluitingstermijn van de regeling geweld verwacht de minister van dat kerkelijke autoriteiten dat zij: “ in redelijkheid, denken vanuit het slachtoffer. Ik ga ervan uit dat men ruimhartig zal zijn op het punt van geweldsmeldingen na 30 december”

 

De kamerleden delen onze bezwaren tegen de “Regeling Hulp, erkenning en genoegdoening voor geweld tegen minderjarigen in de Rooms-Katholieke Kerk”.

 

Overleg over regeling psychisch en fysiek geweld
Wij zijn uitgenodigd voor overleg tussen de commissie die vooralsnog met de uitvoering belast is, en de lotgenotengroepen. Op 14 november heeft een eerste gesprek plaatsgevonden, waarin wij verzocht hebben vooral de kwaliteit van de processen van drieluik herstelbemiddeling als standaard te erkennen. Ook hebben wij verzocht om de oversten daartoe te motiveren en onze verzoeken daartoe aan de oversten te ondersteunen.

 

Verder hebben wij een aantal vragen gesteld en verzoeken gedaan, zie bijlage.

De volgende vergadering is op 4 december.

 

Doorbreken van de zwijgplicht in de kerk:
De minister heeft dat eerder reeds aan de orde gesteld en verklaarde zich bereid om dat wederom te vragen. Hij vindt dit van groot belang omdat alle slachtoffers zich daarin zullen herkennen en dan eindelijk het gevoel kunnen hebben dat er open gesproken kan worden over wat zij hebben meegemaakt en er van zwijgplicht geen sprake mag zijn. zie ook het

 

Mensenrechtenschendingen
Liliane Helder verzocht de minister om ook mensenrechtenschendingen te erkennen en de verantwoordelijkheid van de staat daarin. De minister bleef echter bij de formulering “klassenjustitie”.

 

Hartelijke groet, mede namens Marie-Louise, Marjan, Pascale en Maud,

Annemie Knibbe

 

 

 

 

Bijlage

 

Overleg over psychisch en fysiek geweld

 

Afstemmingsoverleg regeling psychisch en fysiek geweld
Voor het afstemmingsoverleg  op donderdag  14 november hebben wij schriftelijk het volgende ingebracht. Tijdens het overleg zijn een aantal zaken al besproken en afgestemd, met name op de punten die hierboven genoemd zijn. Op 4 december wordt dit overleg voortgezet.

" Hulp, erkenning en genoegdoening enz.

In het document over de regeling " Hulp, erkenning en genoegdoening enz." zijn een aantal zaken nog niet helder. Daarover hebben wij de volgende vragen:

Is er een sluitingstermijn voor meldingen en zo ja wanneer?

Wat is special Mediation, wie zijn de mediatoren, zijn zij onafhankelijk? 

Kunnen alle partijen die aan de 'special mediation' deelnemen mediatoren voorstellen?

Welke procedure wordt er gevolgd in deze special mediation?

Wie komt wel en wie niet in aanmerking voor mediation?

Wat wordt verstaan onder "melding"?

Wat wordt verstaan onder hulp?

Welke zijn de genoemde  tijdsgerelateerde  opvoedingsnormen ?

Welke criteria worden gehanteerd om te beoordelen wanneer die normen zijn overschreden?

 

Voorwaarden VPKK

Om de regeling te kunnen accepteren als een regeling die tot erkenning leidt, zijn er wat ons betreft een aantal beperkende voorwaarden:

 

1) De commissieleden die met de uitvoering belast zijn, moeten onafhankelijk zijn en geen verplichting hebben t.a.v. andere belangen dan die van het vinden van een rechtvaardige overeenkomst tussen de melders en de organisaties die verantwoordelijk worden gehouden. De schijn van belangenverstrengeling moet vermeden worden. 

Personen die de regeling hebben opgesteld kunnen niet met de uitvoering belast zijn.

2) De commissieleden moeten expertise hebben op het gebied van het voeren van gesprekken over vroegkinderlijke traumatisering en de gevolgen daarvan.

3) Er moeten tenminste twee vrouwen zitting hebben in de commissie

4) de regeling moet niet aan een sluitingstermijn gebonden zijn.

5) schriftelijk afhandeling kan aangeboden worden, maar niet als enige weg.

6) de basis van de regeling bestaat uit een gesprek met de melder, waarin deze in alle veiligheid haar/zijn verhaal kan doen, desgewenst vergezeld van een vertrouwenspersoon. Verslag van dit verhaal moet worden voorgelegd aan de melder, en pas vastgelegd worden als de melder akkoord is en de gelegenheid heeft gehad aanpassingen te doen

De volgende stap is het aanbieden van het verslag aan de wederpartij en de wederpartij in de gelegenheid stellen op een veilige manier de melding te accepteren als die overtuigend is.

De kern van de mediatie bestaat uit een ontmoeting tussen partijen waarin erkenning gegeven wordt en de geschiedenis samen begrepen kan worden.

Uit de erkenning vloeit een compensatie voort die in relatie staat tot de geleden schade. De compensatie wordt vastgesteld door een terzake deskundig arbiter.

7) Melders worden in kennis gesteld van steunbewijs. Als steunbewijs  moet ook rekening gehouden worden met de waarschijnlijkheid op basis van onderzoek.

8) van BC en KNR moet worden verwacht dat zij zich informeren over de resultaten die zijn behaald in de herstelbemiddeling en oversten overtuigen van de waarde van deze bemiddeling

9) definities en andere referentiekaders moeten in overleg worden bijgesteld. Er moet gezocht worden naar referentiekaders die van toepassing zijn/waren op omgang met afhankelijke personen in situaties van strenge tucht, opsluiting en afzondering en hier onmisbaar zijn als aanvulling op de in de regeling genoemde definities. In de definities van geweld ontbreken nu o.m.:

1. het moeten aanzien van ernstig geweld tegen andere kinderen

2. niet voor hen kunnen opkomen of troosten zonder gevaar

3. slavernij, dwangarbeid, kinderarbeid, economische uitbuiting

4. opsluiting en afzondering als straf voor weglopen uit geweldssituaties, zonder informatie over de te verwachten duur van de opsluiting

5. psychiatrie als straf 

6. electroshocks als straf 

7. geweld tegen de seksualiteit: waaronder naakt ten toon stellen, geweld tegen de geslachtsorganen, heimelijke en op vernedering gerichte seksuele onderzoeken, inwendig schuren en schrobben met zeep en voorwerpen

8. geweld dat bedoeld is om de wil te breken door te pijnigen

9. gewelddadige of vernederende aanranding door vrouwelijke religieuzen in de zin zoals beschreven in het rapport Kroon

10. belemmeren en /of ondermijnen van de band met ouders als die in levensgevaar zijn of overleden zijn.

11. belemmeren en /of ondermijnen van de band met de ouders

12. onvrijwillige afstand van een kind omdat de nieuwe echtgenoot niet rk is of  om andere redenen die niet in het belang van moeder en kind zijn.

    
    

10) Klokk geeft prioriteit aan de zorg voor regelingen voor de lotgenoten die zich met hun geschiedenis hebben gemeld. Dit verdringt  inspanningen om een stem te geven aan lotgenoten  die hun verhaal nu nog niet hebben verteld van de agenda. Met name voor de vrouwen is dat onacceptabel.  Het vrouwenplatform moet worden erkend als probleemeigenaar en -ook financieel- in staat gesteld worden om een bijdrage te leveren aan dat proces.